KARTA SIECIOWA (ang. NIC – Network Interface Card) – karta rozszerzenia, która służy do przekształcania pakietów danych w sygnały, które są przesyłane w sieci komputerowej. Karty NIC pracują w określonym standardzie, np. Ethernet, Token Ring, FDDI, ArcNet czy 100VGAnylan, i
podobnie jak switche, są elementami aktywnymi sieci.
Karta
sieciowa może pracować tylko w jednym standardzie np. Ethernet; nie może pracować w
dwóch standardach jednocześnie np. Ethernet i FDDI.
PROTOKÓŁ jest to zbiór procedur oraz reguł rządzących komunikacją, między
co najmniej dwoma urządzeniami sieciowymi. Istnieją różne protokoły, lecz
nawiązujące w danym momencie połączenie urządzenia muszą używać tego
samego protokołu, aby wymiana danych pomiędzy nimi była możliwa.
W
celu komunikacji między różnymi protokołami wykorzystuje łącza- czyli urządzenia, które tłumaczą rozkazy jednego
protokołu na drugi.
Do
najważniejszych protokołów należą:
- · TCP/IP
- · IP
- · SLIP
- · PPP
IP (Internet Protocol) - - to protokół do komunikacji sieciowej, gdzie komputer klienta wysyła żądanie, podczas gdy komputer serwera je wypełnia. Protokół ten wykorzystuje adresy sieciowe komputerów zwane adresami IP.
SLIP (ang.
Serial Line Interface Protocol) - to protokół transmisji przez
łącze szeregowe. Uzupełnia on działanie protokołów TCP/IP tak,
by możliwe było przesyłanie danych przez łącza szeregowe.
PPP (ang. Point to Point Protocol) - to
protokół transferu, który służy do tworzenia połączeń z siecią
Internet przy użyciu sieci telefonicznej i modemu, umożliwiający
przesyłanie danych posiadających różne formaty dzięki pakowaniu ich do
postaci PPP. Steruje on połączeniem pomiędzy komputerem użytkownika
a serwerem dostawcy internetowego.
KLIENT SIECIOWY - Sieć komputerowa składa
się nie tylko z serwera, ale także klienckich stacji roboczych. Konfiguracja
serwera jest niezmiernie ważna, lecz warto pamiętać, że jego zadaniem jest
świadczenie usług użytkownikom sieci. Dlatego poprawne przygotowanie stacji
roboczych daje solidne podstawy do wydajnej pracy.